Well said!

Dr. Sreeram Lagu, a noted marathi theater personality, in his autobiographical book 'Lamaan' -लमाण - made an interesting observation about Indian loos. He says, - and I paraphrase as I do not have the book in front of me. 'No matter the affluence or lack thereof of the Indian living establishments, be it palaces, homes, lodges, hotels, the loos are always the dirtiest places of all. I think that the Indian logic behind that is the place is used to divest oneself of the bialogical waste, will be 'dirty' anyway so what is the need for it to be clean?

जिथे जाऊन घाणच करायची आहे, ती जागा स्वच्छ असायची काय गरज आहे?

Aptly said sir! Both the observations, about the loos and the indian psyche, are on the mark!

Comments

Anonymous said…
you have got pretty interesting stuff on your blog! i dont remember how i found your blog!

keep posting!
-nit_josh@yahoo.com
6:34 AM
Manjiri said…
Thanks for your appreciation!
Please keep on reading my blog. Thanks,
-Manjiri
1:58 PM
Post a Comment

Popular posts from this blog

पुस्तकांच्या आठवणी

रात्रंदिन वाचनाचा ध्यास असण्याच्या आणि तेवढा वेळ असण्याच्या काळात, मिळेल तिथुन, आणि मिळेल तशी पुस्तके वाचुन काढली. त्या वाचनवेडात पार बुडुन गेले ते आता बाहेर यायचं काही लक्षण नाही. या प्रवासात पुस्तके ही साथीदार होती. आमच्या घरात कुठलेही कपाट उघडले की दृष्टीस पडायचे ते पुस्तकांचे मनोरे. अशा सगळ्या साहित्यसहवासात, काही पुस्तकांनी माझ्या मनात आपले स्थान बनवले. ध्यानात घ्या या आठवणी 'पुस्तक' या वस्तुच्या आहेत. त्यातल्या साहित्याचा त्यात भाग आहेच पण ती पुस्तके, केवळ वस्तु म्हणुनही मला भावली, लक्षात राहिली. तर वाचनावर मनापासुन प्रेम असलं तरी वाचनाचा एक प्रकार तसा नावडताच. तो म्हणजे पाठ्यपुस्तकं. त्यांच्यावर प्रेम करणं अवघडच! आवडती पुस्तकं सुद्धा 'रॅपिड रीडींग' ला आली तर 'संदर्भासहित स्पष्ट'पणे नावडती होतात! एवढं असुन एक पुस्तक मला खुप आवडलं होतं. मला तिसरीत असलेलं इतिहासाचं पुस्तक. मला आठवतं त्याप्रमाणे त्या पुस्तकाचं नाव 'थोरांची चरित्रे' असं होतं (चु.भु. द्या. घ्या.) मोठं सुरेख पुस्तक होतं ते! मस्टर रंगाच्या मॅट मुखपृष्टावर, स्वातंत्र लढ्यातील नेत्यांची प
Read more

बागेश्री १

आमच्याकडे बाग लागवडीची आवड जणू आईकडून मुलीकडे वारसाहक्काने येते.   माझी आज्जी, आई, मावशी आणि धाकटी बहीण पट्टीच्या माळीणी आहेत. त्यांच्या बागांच्या, त्यातल्या झाडांच्या आख्यायिका आहेत. आमच्या आज्जीच्या बागेत एवढी मोगऱ्याची फुलं यायची की आई मावशी रोज त्यांचे गजरेच्या गजरे करून   शेजारी पाजारी वाटायच्या!   ( हो गजरे बिजरे करायचा उरक पण ह्यांच्याकडे पिढीजात आहे!) माझ्या मावशीच्या बागेतल्या सोनचाफ्याला रोज शंभर एक फुले येतात! आसमंत दरवळतो. माझी मावसबहिण पत्ता सांगताना असा सांगते – “विवेकानंदाच्या पुतळ्यानंतर उजवीकडे वळा की चाफ्याचा घमघमाट येऊ लागेल,   त्याच्यापुढे 200 मीटरवर आमचं घर! तुम्हाला disaster recovery माहित आहे ना? महत्वाच्या data ची एक प्रत सुरक्षित जागी ठेवलेली असते? तर सहारा वाळवंटातल्या महत्वाच्या निवडूंगाचा DA मावशीकडे आहे. इसी श्रुंखला की अगली कडी असलेल्या माझ्या बहिणीला कळलं की पिंपरी चिंचवड बागकाम विभाग एक स्पर्धा आयोजित करतोय. हे कळताच, ती तडक आयुक्तांना भेटायला गेली.  ते आधी चपापले की आपण पाटील बाईंचा सल्ला न घेता ही स्पर्धा आयोजित करायची चुक करतोय, आता त्या आपल्य
Read more

हाक

'व्यवस्थापकीय' पदवी मिळवुन व्यावसायिक जगात वावरणा-यांची एक जमात असते. म्हणजे 'एम बी ए' माणसं हो! ते एक विशिष्ठ परिभाषा वापरतात आणि ती सतत बदलतात. काही दिवसापुर्वी 'Facilitatorअसेल तर आता तो 'Enabler' झालेला असतो. तर अश्या मंडळींची तुमच्याशी बोलण्याची ढब असते. प्रत्येक वाक्यच्या सुरवातीला ते तुम्हाला संबोधतात. 'मंजिरी Let us first aim for the low lying fruit मंजिरी,and then we can see what is the common synergy मंजिरी' जणु काही संभाषणात इतक्यांदा हाक मारली नाही तर तो किंवा मी माझं नाव विसरुन जाउ अशी त्याला भिती वाटत असावी! ही हाक, संबोधन मोठी मजेशीर गोष्ट आहे. कोणी, कोणत्या नावाने किंवा नाव न घेता हाक मारली अश्या गोष्टी काय काय सुचवुन जातात नाही? मग ते `अहो! ऐकलं का?' असो, नटसम्राटांचं `सरकार' असो की नातीनं आजोबांना बोलावलेलं `ए विनायक आबा' असो. प्रत्येकाची वेगळी खुमारी. तशी बाळाची पहिली ट्यॅंह्यॅं - ही सुद्धा हाकच नाही का, 'अरे कोणी आहे का इकडे?' पासुन 'मला भुक लागलीय आणि तुम्ही लक्ष पण देत नाही!' सगळी बाळं आपल्या आईला आपल
Read more