बुकशेल्फ
झी मराठी वाहिनीवर रविवारी दुपारी एक ते दीड बुकशेल्फ नावाचा वाचनावर आधारित कार्यक्रम प्रसारित होतो. शनिवारी सकाळी पुनर्प्रक्षेपित होतो. त्यात नविन पुस्तकांची ओळख असते, काही वाचनवेड्यांच्या ओळखी असतात, टॉप फाईव पुस्तकं असतात. अतुल कुलकर्णी मन लावुन हा कार्यक्रम सादर करतो. शक्य असेल तर जरुर हा कार्यक्रम जरुर पहा.
काही वेळा कार्यक्रमाचा फॉर्म बदलला तर अजुन मजा येईल. लेखकांच्या मुलाखती, साहित्यजगतातील घडामोडी वगैरे. मला असे वाटते की कधी कधी कवितेचा भाव न लक्षात घेता, अतुल त्या जास्त "गहि-या" (Intense) वाचतो. पण हे केवळ गालबोट.
कार्यक्रम चांगला असल्याने कधी बंद पडेल याचा नेम नाही.
तर त्या निमित्ताने माझा तुम्हाला प्रश्न: तुम्ही का वाचता? वेळ घालवण्यासाठी, आहे अश्या जगापासुन सुटका मिळवण्यासाठी, विरंगुळा म्हणुन, का व्यसन आहे म्हणुन?
काही वेळा कार्यक्रमाचा फॉर्म बदलला तर अजुन मजा येईल. लेखकांच्या मुलाखती, साहित्यजगतातील घडामोडी वगैरे. मला असे वाटते की कधी कधी कवितेचा भाव न लक्षात घेता, अतुल त्या जास्त "गहि-या" (Intense) वाचतो. पण हे केवळ गालबोट.
कार्यक्रम चांगला असल्याने कधी बंद पडेल याचा नेम नाही.
तर त्या निमित्ताने माझा तुम्हाला प्रश्न: तुम्ही का वाचता? वेळ घालवण्यासाठी, आहे अश्या जगापासुन सुटका मिळवण्यासाठी, विरंगुळा म्हणुन, का व्यसन आहे म्हणुन?
Comments
हे अगदी १००% पटले " कार्यक्रम चांगला आहे- तेव्हा कधीही बंद पडेल."
आणि त्यांनी सादरीकरणात जरा बदल केले पाहिजेत. पण अतुल कुलकर्णी लाजवाब.
लेखकांच्या मुलखती माझ्या मते दाखवताहेत. रत्नाकर मतकरींची मुलखत पाहील्याचे मला आठवते. अतुल कविता जरा जास्तंच "गहिर्या" स्वरात वाचतो हे मात्रं खरे!
वाचून झाल्यावर आपण ठरवतो नाही का की पुस्तक वाचल्यामुळे आ्पला वेळ चांगला गेला, की जगापासून सुटका मिळाली,हां, जर कामाच्या ईन्स्ट्रक्शन्स ऎकू आल्या नाहीत वाचताना तर ते व्यसन होते. पुस्तक हा देव आणि वाचणे ही आराधना. त्याची किती रूपे हे अपणच ठरवायचे.
हेमंत सूरत
"चांगला कार्यक्रम बंद पडणं"..मलापण पटलंच!
का वाचते..पु.लं.ना भेटलेला गिर्यारोहक 'शिखर का चढतो? कारण ते तिथं आहे म्हणून! ' तसंच वाचनाचं..त्यांच्याच भाषेत 'रक्तदोष'.
तुझ्या पर्यायांवरूनच उत्तर द्यायचं झालं तर वेळ 'मिळवला' असं वाटायला लागावं म्हणून, आहे अशा जगात अजून खोल घुसण्यासाठी, विरंगुळा म्हणूनही आणि व्यसन म्हणूनही वाचते!
अतुल लाजवाब आहेतच. पण काहीवेळा कविता तरल असते, फुलपाखरासारखी आणि ते वाचतात, एखाद्या चातकाच्या आर्ततेने मग थोडे खटकते.
हेमंत,
पुस्तक हा देव आणि वाचणे ही आराधना. एकदम कबुल!
गायत्री,
वेळ 'मिळवला' असं वाटायला लागावं म्हणून! छान पर्याय आहे.
हे सर्व पर्याय तर तंतोतंत (लंपन!) बरोबर, पण त्याच बरोबर, मला वाटते वाचन हे नव्या जगांमध्ये डोकावुन पहायची संधी असते.
नाहीतर गौरी ची नमु म्हणते तसं (माझ्या शब्दात,)
माणसं कुठे आपलं अंतरंग इतक्या खुलेपणाने तुमच्या पुढे मांडतात? पण शेक्स्पिअर, माझ्यासाठी आपले सगळे साहित्य घेउन उभा आहे. मला कायम कुतुहल असते की अमुक एक करायच्या आधी काय आले असेल त्या व्यक्तिच्या मनात!
अगस्ती,
मला तुमची coment मिळाली, मी ती प्रसिद्ध पण केली पण blogger च्या अगम्य जगात ती हरवली दिसते. my bad luck :(
पण खरच, आभार, अशी शाबासकी मिळाली की लिहायला उत्साह वाटतो!
वयानुसार वाचनाची आवड बदलत गेलिये. आधी द.मा. आवडायचे आता अवचट/वपु जास्ती अपिल होतात.
तुम्ही का वाचता? वेळ घालवण्यासाठी, आहे अश्या जगापासुन सुटका मिळवण्यासाठी, विरंगुळा म्हणुन, का व्यसन आहे म्हणुन?
ही सारी कारणं तर आहेतच पण त्यापलिकडे कोणती तरी अनामिक ओढ आहे, गरज आहे जी वाचनाशिवाय स्वस्थ बसू देत नाही. जशा शरीराच्या काही नैसर्गिक गरजा असतात तशीच ही एक मनाची गरज आहे - शब्दांच्या पलिकडली, नाकारता न येण्यासारखी.